De laatste jaren is het speerpunt van de diverse regeringen de zogeheten Kenniseconomie.
In een eerder blog ben ik als eens ingegaan op het begrip valorisatie en dat de echte waarde niet in de kennis zit maar in het toepassen van die kennis. Ik ga nog een stapje verder in dit blog, namelijk dat het gaat om het realiseren met kennis voor welvaart en welzijn.

Waarde

Wat is kennis en wat is de waarde van kennis? In onze huidige maatschappij hebben we de neiging alles in economische waarde uit te drukken. De eerste stap in deze waardering van kennis in het bepalen van de uren die ergens in gestoken zijn. Een eenvoudige vermenigvuldiging met een uurtarief en klaar is waardebepaling…. toch? Kennis is in mijn beleving niet iets persoonlijks, dat is iets dat we opgebouwd hebben als maatschappij, sterker nog als mensheid. Ja je kunt het wel persoonlijk tot je nemen en daarin heb je een keuze maar de kennis is nooit de jouwe, ook niet als je het verzonnen hebt. Huh? Nee, in mijn beleving ook niet als je het verzonnen hebt. Eigenlijk moet ik hier zeggen, ook niet als je het denkt verzonnen te hebben. Kennis bouwt zich volgens mij namelijk op, het bouwt verder op de fundamenten die eerder gelegd zijn, door andere mensen, door andere culturen, op een eerder tijdstip. Kennis ontstaat in interactie, kennis ontstaat door te delen en tot slot, kennis ontstaat vaak op meerdere plaatsen tegelijk.

Kennis? Ideeën?

Eigenlijk zou je op veel plekken het woord kennis voor idee kunnen vervangen. Ideeën ontstaan in interactie, ideeën ontstaan door te delen en ideeën ontstaan vaak op meerdere plaatsen tegelijk.
Met name dat laatste vindt ik wel een interessant fenomeen, het feit dat ideeën/kennis vaak op meerdere plaatsen tegelijk onstaan. Ik heb dit in mijn werk als Syntens innovatieadviseur de laatste tijd veelvuldig mee kunnen maken en eigenlijk is het iets van alle tijden. Ook voor de telefoon gold dit al zoals hier te lezen is.

Heel actueel is nu de patentstrijd tussen Apple en Samsung waarbij beide miljarden verdienende bedrijven elkaar bestoken met bewijzen wie het eerste was met een telefoon zonder toetsenbord. Van wie is welke kennis, welk idee en wat is het waard? Apple claimt 2,5 miljard (!) bij Samsung om maar eens wat economische waarde neer te zetten Een wat mij betreft volkomen irrelevante strijd omdat zeker in dit tijdperk van digitale informatie de onderlinge beïnvloeding zo groot is dat niet of nauwelijks te achterhalen is waar of bij wie een idee is ontstaan. De hele wereld is daarbij het speelveld en niet zoals onze overheid nog graag denkt, de kennis die wij hier in dit land ontwikkelen.

One step beyond

Ik ga nog een stap verder. Zonder genieën als Albert Einstein of Newton tekort te willen doen durf ik te stellen dat zij hun revolutionaire inzichten ook uit wat ik ‘het veld’ noem op hebben gepikt. Hun gaven waren naast hun onmiskenbare intellect ook hun capaciteiten om op de op dat moment aanwezige kennis in het veld in te tunen. Deze combinatie heeft gezorgd voor de rijke erfenis die we van hun gekregen hebben. Een erfenis waar andere wetenschappers weer op voort kunnen borduren. Kennis en ideeën zijn in deze benadering dus geen persoonlijk bezit maar van ons allemaal.

Controverse?

Zelfs als je niet meegaat in deze visie van kennis die uit het veld wordt opgepikt, dan nog blijft wat mij betreft de vraag staan wat kennis en ideeën waard zijn. In mijn beleving zijn deze niets waard tot er iets mee gerealiseerd wordt. Die realisatie zou zowel welvaart als welzijn kunnen en eigenlijk zelfs wel moeten zijn. Zeker voor welzijn is kennis iets dat niet in economische waarde uit te drukken is.

7 generaties

Dus als we nou de waarde van kennis en ideeën eens los zouden laten, het scheelt in ieder geval al heel wat rechtszaken, wat zou dat kunnen betekenen. Misschien kunnen we het dan gaan hebben over de realisatie economie. Een economie waarbij het draait om de realisatie. Het verwerkelijken van ideeën en dromen, het omzetten van kennis in waarde, welvaart en welzijn, ook zelfrealisatie. De ideeën, de kennis; alles voor het goede, ten dienste van iedereen en niet alleen voor deze generatie maar ook voor de komende 7.