Het veld

Als wij thuis uitwisselen over de gesprekken die we de voorgaande periode onafhankelijk van elkaar gehad hebben, met de thema’s die daarin voorbijkomen, dan blijken daar vaak veel overeenkomsten in te zitten. Dezelfde onderwerpen en dezelfde thema’s in gesprekken op dezelfde dag zijn meer dan eens het geval.  Eerder heb ik al geschreven over wijsheid als niet iets persoonlijks maar iets waar we toegang toe hebben en ook over dat er volgens mij niet zoiets als intellectueel eigendom kan zijn omdat we allemaal op de schouders van de reuzen van inmiddels collectieve kennis voor ons staan. Tevens heb ik in de afgelopen jaren al meerdere keren mee mogen maken dat dezelfde ideeën op meerdere plekken tegelijkertijd opkomen. Het sluit in mijn beleving aan op een beeld dat ik al wat jaren heb en wat alleen maar krachtiger en zichtbaarder lijkt te worden. Alles wat er ooit is bedacht, gedacht, ontdekt en uitgewerkt, vergeten of niet, komt volgens mij uit een groot veld. Sommigen noemen het de Akasha kronieken, anderen de bron, ik houd het voorlopig bij het veld.

Gedachtes en ingevingen

Daar waar gedachten deels ook van ons als afgescheiden mens en een product van de mind en onze conditioneringen zijn, zijn ingevingen vaak letterlijk dat, informatie ingegeven door het veld. Voor de mind is er nauwelijks een verschil te zien tussen een ingeving en een gedachte, ons hart weet echter feilloos waar wat vandaan komt, het is een helder weten. Het hart, ons weten, is echter (te) lang overschreeuwd (geweest) door de eindeloze stroom herrie van de mind. Het geschreeuw van de mind heeft op zijn beurt er toe geleid dat er op grote schaal last is van verkrampingen. We zijn individueel en collectief gaan geloven dat er niets meer is dan de mind, met alle idiote uitwassen zoals persoonlijke verheerlijkingen als gevolg.

Verkrampingen

De collectieve en persoonlijke verkrampingen, vaak beginnend op individueel ego niveau hebben lang voor een vernauwde toegang gezorgd tot het veld, op individuele vrijgevochten non-conformisten na. Het is een logische verkramping en de factor angst is er een belangrijke drijfveer voor. Het duidelijkste voorbeeld is dat van mijn eigen verkramping om me hier over uit te spreken. Deze verkramping werd/wordt gevoed vanuit de angst om afgewezen te worden, er of ergens niet bij te horen. Op collectief niveau is cultuur een belangrijke factor die dit soort verkramping voedt, maar ook grote gebeurtenissen die angst verspreiden dragen hieraan bij, de hele corona crisis is wat dat aangaat een duidelijk voorbeeld. 

Lifting the veil

Wat we volgens mij echter in toenemende mate meemaken is dat de sluiers door de verkramping die ons individueel en collectief zo lang hebben omgeven en de toegang tot het veld hebben belemmerd, langzaam steeds verder verdwijnen en dat de toegang tot steeds eenvoudiger wordt. Ik ben niet kerkelijk of bijbels maar de zin die de laatste tijd vaak in mij opkomt is ‘all shall be revealed’ en wat mij betreft is het momenteel eigenlijk ‘all is being revealed’. Dat is wat we nu zien en meemaken, soms pijnlijk zoals met child-trafficking, soms verhelderend en regelmatig een opluchting. De vertraging van deze corona-periode geeft door de vreugde en de pijn die we individueel en collectief ervaren een hernieuwde impuls aan ons hart, ons weten wat er echt toe doet.

Onomkeerbaar

Met het verdwijnen van de sluiers komen we in een door niets of niemand te stoppen proces van onthullingen en openbaringen. Dat geeft onrust, dat geeft gedoe, maar het creëert ook enorm veel ruimte voor nieuwe of hernieuwde ontdekkingen. Wat ik met name ervaar is een steeds wijder verbreide kennis over gezond leven, zoals momenteel het belang van een krachtig immuunsysteem en gezonde en ondersteunende voeding, over het belang van gezonde lucht en ademhaling. Ik zie de enorme groei in belangstelling voor Non Dualiteit, onze verhouding tot de natuur, het helen van trauma, emotionele volwassenheid, ga zo maar door. Het is ook die toename in volwassenheid die op zijn beurt dat maakt dat de sluiers (kunnen) verdwijnen, we kunnen het steeds beter aan om ook onze schaduwzijdes onder ogen te komen. Jung omschreef het mooi ‘de transformatie van onze innerlijke wereld is alleen mogelijk wanneer wij intense emotionele energieën kunnen bevatten zonder dat ze nog langer bepalen wat we denken en doen.’ Precies dat is er aan het gebeuren wat mij betreft.

Opnieuw ontdekken

Een van de belangrijkste gevolgen van het verdwijnen van de sluiers is dat we (weer) toegang krijgen tot verloren gewaande instrumenten en technieken. In de onlangs verschenen film Thrive 2 zijn mooie voorbeelden te zien van ‘alternatieve’ geneeswijzen zoals sound healing. Technieken zoals deze al veel eerder beschreven zijn in het boek ‘Inwijding’ van Elizabeth Haich dat zich afspeelt in het Egypte van de farao’s. De in mijn beleving belangrijkste ontwikkeling is momenteel echter die van vrije energie oftewel zero point energie. Er is bij mij geen enkele twijfel dat dit mogelijk is, het is eerder nog een kwestie van tijd dat het beschikbaar is dan of het beschikbaar wordt. De economische en machtsbelangen om dit voor het grote publiek verborgen te houden zijn onvoorstelbaar groot maar zelfs daar zitten we volgens mij op een onomkeerbaar pad van afbraak van de oude infrastructuren en opbouw van het nieuwe op vrije energie gebaseerde technieken. 

Persoonlijk

Met ieder persoon die zijn of haar eigen verkrampingen en vernauwingen onder ogen ziet of durft te zien en zich vrijer gaat verhouden tot zichzelf, tot anderen en tot het veld, gaat leven naar de zachte stem van het wetende hart, wordt de beweging naar een betere meer harmonieuze wereld krachtiger. Op een gekke manier draagt de coronacrisis hier dus aan bij. Het zet ontegenzeggelijk een deel van de mensen vast in angst en tegelijkertijd zet het ook veel mensen aan tot het nemen van stappen in hun persoonlijke ontwikkeling om beter met deze crisis te kunnen dealen. Het gebeurt nu, het gebeurt overal en we kunnen allemaal eraan bijdragen door ons open te stellen, door onze angsten onder ogen te zien en door naar de zachte stem van ons hart, ons weten te laten leiden.

We are the ones we’ve been waiting for. 

(Hopi profetie)