Al enige tijd loop ik met de vraag rond hoe bepaalde zaken werken bij mij, waarom doe ik de dingen die ik doe op de manier die ik doe? Hoe komt bij mij iets van ergens door geïnspireerd raken tot iets dat gerealiseerd wordt vanuit die inspiratie? De uitkomst van dit zelfonderzoek heb ik proberen te vangen in een model. Het leuke van dit model is dat het tot stand is gekomen op de manier die het model beschrijft. Het is overigens maar een model en N=1 zeg ik er ten overvloede nog maar eens bij. Losjes is hier natuurlijk inspiratie in te vinden van onder andere Theory U maar ook zeker de creatiespiraal van Marinus Knoope.

In dit model gebruik ik 7 onderdelen.

  • Inspiratie
  • Incubatie
  • Contemplatie
  • Intentie
  • Creatie
  • Iteratie
  • Realisatie

Inspiratie

De moeder van alle verandering en de bron van alle realisatie is wat mij betreft inspiratie. Alleen al de betekenissen van het woord inspiratie; bezieling, inademen, ingeving, geeft aan waarom het zo belangrijk is. Het is het startpunt van waaruit volgens mij alle reizen beginnen.
Op dit punt wil ik graag een lans breken voor het belang van inspiratie. Het is overal te halen, het kan in kleine dingen zitten en soms is het op de meest onverwachte plekken te vinden maar het is een blijft het vertrekpunt van verandering. Vaak wordt helaas vergeten wat dit oorspronkelijke vertrekpunt was en samen met het feit dat het zo breed beschikbaar is maakt dat we er veel te weinig waardering voor hebben. De dankbaarheid voor inspiratie en er door geraakt mogen worden is echter volgens mij de sleutel naar een breder bewustzijn en zo naar vooruitgang.

Er is nog iets moois aan inspiratie, je hoeft er niet naar op zoek, het wordt je vrijwel overal aangereikt het enige dat het vraagt is een open hart, een open geest en de wil om het toe te laten. Soms is het kleinste stukje ruimte zelfs genoeg om geïnspireerd te worden. Ik haal mijn inspiratie overigens vaak in de natuur.

De inspiratie voor dit blog was een gesprek over de waarde van inspiratie.

Incubatie

De eerste fase na inspiratie is incubatie. Inspiratie betekent niet per se dat er direct wat gebeurd. Vaak is er een periode dat de inspiratie in het onbewuste een poos door woekert. Heeft heeft een snaar geraakt, het zorgt voor een bepaald, soms zelfs onbestemd, gevoel. De periode kan kort zijn maar soms ook langer duren. Net zo lang tot ons onbewuste het vrijgeeft om iets mee te gaan doen.

Na het gesprek heeft het bij mij een lange tijd onderhuids door gewoekerd. Een onrustig gevoel bij waarom volgens mij de waarde van inspiratie zo vaak wordt onderschat, terwijl het volgens mij juist zo enorm belangrijk is.

Contemplatie

Als dat wat de inspiratie in gang heeft gezet door het onbewuste is vrijgeven breekt de volgende fase aan, contemplatie. In deze fase is dat wat je heeft geraakt een plek gekregen en is in je bewustzijn terecht gekomen. Ons brein is beperkt in zijn capaciteit en het is een ontzettend nuttig instrument. Samen met hart en buik is het een geweldige driespan om te overdenken wat het is dat ons heeft geraakt, wat we er mee zouden kunnen doen, wat er van ons gevraagd wordt. Ergens komt er dan een besluit om er iets mee te doen, of niet natuurlijk.

In voorbereiding op een gesprek dat ik het met wat mensen van Kiemt ben ik verder gaan nadenken over wat inspiratie nou is en hoe je daar procesmatig mee om zou kunnen gaan.

Intentie

Een belangrijke en volgens mij vaak gemiste en onderschatte stap is die van het zetten van de juiste en zuivere intentie. Hoe helderder de intentie, hoe zuiverder gesteld wat het is dat je zou willen bereiken, des te groter is de kans volgens mij dat dit ook zal gebeuren. Dit vraagt een grote mate van oprechtheid, zit er bijvoorbeeld geen verborgen agenda van waaruit is de wens ingegeven? Te vaak heb ik gezien dat een onduidelijke en of onzuivere intentie ervoor zorgde dat een project nooit zijn volle potentie wist te realiseren. Vaak, te vaak, mogen bepaalde zaken zoals geld er niet zijn en dat wat er niet mag zijn vormt later vaak de kern van het probleem waarom iets niet of moeizaam lukt. Hoe bewuster hier mee omgegaan kan worden des te krachtiger de uitkomst van het hele proces zal zijn.

De intentie die ik had gezet was om het proces zo goed mogelijk uit te werken om voor mijzelf en anderen in de praktijk makkelijker dat toe te kunnen voegen wat nodig is voor die fase waarin men zit.

Creatie

Als de intentie eenmaal is gezet dan begint de creatie-fase. In deze fase wordt dat wat er in het voorgaande is ontstaan gematerialiseerd. Het wordt, tastbaar, krijgt een vorm, het wordt een concept, het kan een ontwerp zijn, een website, een propositie een tekst, een 3D model, een berekening maar ook evengoed een actieplan voor van alles van een nieuw bedrijf tot een persoonlijke ontwikkeling. Het is een eerste antwoord op de hoe vraag die hoort bij de intentie die is gezet. Waar de intentie een antwoord op de vraag is wat je wil bereiken, is de creatie een antwoord op de vraag hoe je dat wilt doen. Het gaat om het uitwerken van dat wat tot voorheen voornamelijk in het hoofd bestond tot iets wat deelbaar is met anderen.

De creatie was een eerste model van 6(!) fases met her en der nog andere woorden.

Iteratie

De volgens stap is geen stap maar een fase van vallen…. en weer opstaan. Een eerste materialisatie is zelden de juiste, vaak is er bijschaaf werk nodig, en dan nog wat en dan nog wat. Door met iets aan de slag te gaan kom je achter zaken die ontbreken, onvolkomenheden, zaken die niet soepel lopen, verkeerde aannames, te optimistische inschattingen, ga zo maar door. Soms kom je ze tegen door ze zelf te ervaren, soms zal de buitenwereld je hier een handje bij helpen. De kunst in deze fase is om open te blijven staan, in weerwil van de tegenslag die soms gevoeld zal worden. Het gaat er om om dat wat je wordt aangedragen te kunnen zien voor wat het is; mogelijkheden tot verbetering, mogelijkheden om dat wat begonnen is als inspiratie tot volledig wasdom te laten komen. Door dit proces van verbeteringen, van iteraties kom je uiteindelijk terecht bij de laatste fase.

De iteraties waren ingeven door gesprekken met mensen uit mijn netwerk die er feedback op gaven maar ook door een geïnspireerd moment waarop ik besefte dat er nog een belangrijke fase ontbrak en deze heb toegevoegd.

Realisatie

Er komt een punt dat je kunt zeggen dat dat wat is begonnen als inspiratie zo volledig mogelijk is gerealiseerd. Alle fases zijn doorlopen en je kunt terugkijken en zeggen dat er een proces is afgerond. Een belangrijk onderdeel van deze fase in mijns inziens het stilstaan bij het feit dat er iets is afgerond en gerealiseerd. Er is een mijlpaal bereikt en de bevestiging hiervan voor  zowel jezelf en je binnenwereld als de buitenwereld is een cruciaal onderdeel van deze fase. Het geeft ruimte voor een nieuw proces of een herijking van het bestaande proces.

De realisatie is dt blog, het model en alles wat er verder nog mee zou kunnen gebeuren. Soms veel, soms weinig, dat maakt niet uit. 

Bril

Er is hiermee een einde gekomen aan een proces van 7 stappen. Uiteraard is dit geenszins een einde van dat wat er is gerealiseerd an sich maar veeleer en manier om opnieuw te kijken naar de nieuwe werkelijkheid. Een model is een stilering….enfin, die dus! Voor het gemak heb ik het model hieronder ook nog visueel weergegeven.

Er zijn naast dit blog zelf veel persoonlijk voorbeelden, goede en minder goede, projecten, persoonlijke ontwikkeling, eigen diensten zoals de 7 P’s van goede teams, projecten en processen van anderen die de fases van dit model hebben gevolgd. Als je hier meer over wilt weten dan kun je altijd contact met me opnemen uiteraard. In retro perspectief stelt het model mij nu in staat om te leren waardoor bijvoorbeeld een project goed of minder goed liep en wat ik er aan had kunnen doen, niet dat dat nu nog zinvol is. Het helpt me nu in ieder geval om te zien waar iets staat, wat er gevraagd wordt en ik kan daar naar handelen.

Op een hoger niveau is het volgens mij ook een bril waarmee je kunt kijken waar de organisaties waarvoor ik gewerkt heb zoals Syntens en in mindere mate ook de KvK, strategisch waarde kunnen toevoegen. Programmatisch kun je op deze manier inspelen op de behoeftes die er in de verschillende fases zijn. Sowieso helpt het voor mensen als ze zich beseffen waar men zich ongeveer bevindt.

Inspiratie als moeder

Tot slot nog wat extra aandacht voor inspiratie. Inspiratie is natuurlijk meer dan een fase in een proces, veel meer. In de diverse andere fases kan inspiratie net weer dat extra setje geven. Of het nou en een verruiming van de blik in de contemplatie fase is of de mogelijke verbeteringen in de iteratie-fase, inspiratie biedt mogelijkheden als moeder alle veranderingen. Die veranderingen kunnen we nog wel wat van gebruiken en inspiratie zal ons blijven helpen.

P.S.

Gun je jezelf de tijd en ruimte om geïnspireerd te raken? Dan is onze Zwitserlandreis in juli een mooie gelegenheid!