Het zoemende bos

Geluk komt als je dankbaar kunt zijn….

De website stuurt elke dag een reminder om iets of iemand dankbaar te zijn. Ik kom er achter dat hoe mooi ik het ook vind, ik er in de praktijk weinig gebruik van maak.

Hoe komt dat eigenlijk, waarom maak ik er zo weinig gebruik van? Voor een deel komt het omdat ik veel zaken soms als vanzelfsprekend aanneem, het leven dat ik leef, de mooie en fijne mensen die ik ken, het werk dat ik doe, het salaris dat elke maand over wordt gemaakt.  Keer op keer komen er dingen op mijn pad die mij verrijken in alle opzichten en het gebeurt gewoon, ik hoef er nauwelijks moeite voor te doen en als je er geen moeite voor hoeft te doen is de waardering vaak ook anders. Is alles dan hosanna in mijn leven? Nee dat niet, de scheiding heeft mij veel pijn gedaan en van het (gevonden?) vermogen dat ik had na de beursgang van World Online is nauwelijks iets over.

Hard werken en ernstig, gezagsgetrouw, star in principes. Tja, de blauwe aap in mij wil spelen en gezagsgetrouw kan ik mijzelf ook niet echt noemen. Ik wil ook kunnen vieren, blij zijn, emoties voelen, principes ter discussie durven stellen, actief leven. Het leven mag moeiteloos zijn en daar mag je dankbaar voor zijn. Mogen..

Het feit is dat ik in een gelukkig gezin ben geboren en opgegroeid, lieve ouders heb en heb gehad,  in een mooi en welvarend deel van de wereld, ik een fijne jeugd heb gehad met veel mooie herinneringen. Vakanties naar mooie plekken in Europa, een fijn huis vlakbij het bos, leuke scholen met veel ruimte in het groen en het windsurfen als favoriete bezigheid, zoals ik laats bij een groep mensen zei voel ik me een beetje een zondagskind. Het meeste hiervan heb ik geen moeite voor hoeven doen, ik heb het niet hoeven verdienen. Het heeft alles te maken met waar ik geboren ben.

In het NRC las ik een stuk over de veelbesproken Franse econoom Piketty. Rutger Bregman heeft in zijn artikel voor De Correspondent de kern van het betoog van Piketty helder uiteengezet (must read!).

Wat mij bijbleef uit het NRC stuk was het feit dat arbeid nauwelijks kapitaal maakt, kapitaal maakt kapitaal en rijken zijn dus rijk omdat ze rijk geboren zijn. Nou ben ik dus niet op die manier rijk maar ik voel me wel rijk. Ik wil echter graag het punt benadrukken van het feit dat het dus enorm veel uitmaakt waar je geboren bent.

Een paar jaar geleden kwam ik deze tekst (thanks Bregje) tegen vertaald uit het Sanskriet. Ik geloof in reïncarnatie en in zielen en in zielspaden en in zielsleeftijden, die eerste regel is dus voor mij logisch. You will receive a body. Hoe mooi is het als je de plek die je bij je geboorte is gegeven, of je nou in reïncarnatie gelooft of niet in kan zetten om de wereld een beetje mooier te maken. Waarom zou je dat moeten willen?

Mihaly Csikzentmihaly en Martin Seligman hebben in hun TED’s een paar mooie sleutels voor leven anno 2014

De overeenkomst in hun beide betogen of het nu over flow gaat of over een positief leven is dat de sleutel naar flow en geluk zit in een betekenisvol leven. Een betekenisvol leven draagt bij aan een groter doel en het blij maken van andere mensen maakt jou blij. De reden waarom ik het noem en ze laat zien is omdat ze een stuk wetenschappelijke onderbouwing geven van iets dat in veel oude geschriften terugkomt en wat we eigenlijk al lang weten, vaak op een ander niveau. We hoeven er nu niet meer moeilijk over te doen want het is wetenschappelijk aangetoond. Op de een of andere manier wordt ik daar toch een beetje blij van.

De vraag die de laatste tijd in mijn bezinningsperiode veel heb gesteld is wat de zin van mijn leven is, wat het is dat ik kom doen, wat kom ik leren, wat kom ik bijdragen? Ondertussen loop ik veel in het bos of af en toe zelfs in de bergen en ben ik aan het genieten van het wonder mijn leven is, dat de natuur is, dat deze planeet is, dat wij mensen zijn. Verwonder ik me over een zoemend en gonzend bos van alle insecten net na een onweersbui, verwondering over de gemsbokken die met speels gemak over de rotsen rennen, verwondering over de kracht van lawines, verwondering over de troep die je midden in het bos tegenkomt, verwondering over de kracht van water, verwondering over de kracht van de mens.

Dan ben ik dankbaar voor het leven dat mij is gegeven, voor alles wat ik mee mag maken, voor de mooie, lieve en fijne mensen die ik heb leren kennen, voor de natuur en zijn rijkheid of het nou tijdens het wandelen is of met kitesurfen of snowboarden. Ik probeer het op te nemen met een open hart, steeds een stukje bewuster, hoe pijnlijk het soms ook is. Als dat de dankbaarheid is waar Calvijn op doelde dan mag dat stukje in mij blijven zitten, met de rest waar ik voor sta misschien een soort Calvijn 2.0 gedachtengoed. Ik blijf oefenen en lessen leren en ik oefen om dat steeds meer in dankbaarheid te doen.