#NOE15

Onlangs was ik aanwezig bij de alweer derde editie van het Nieuw Organiseren Event. Het platform Nieuw organiseren.nu is een prachtig initiatief van managementboeken schrijver Ben Kuiken en het event is een mooi feestje waarop mensen die bezig zijn of willen gaan met nieuw organiseren elkaar kunnen ontmoeten en inspiratie op kunnen halen. De meeste deelnemers komen vol energie terug van deze dag.

Ik stuitte daar op het boekje Een Nieuwe Tijd, een boekje over het in mijn beleving rijke leven en de interessante visie van Bert Kisjes. Met zijn ervaringen van onder andere het Praag tijdens de Praagse Lente houdt Bert een betoog voor een herwaardering van het kleinere samenlevingsverband dorp. Volgens hem is het dorp juist een plek van groei omdat het onder andere de ruimte biedt aan individuele kracht.

De dorp als krachtige ontwikkelingstegenhanger van de stad. Het vernieuwde klein als tegenhanger van het verouderende groot. Veel is er al gezegd over dat klein het nieuwe groot is.

Verantwoordelijkheid als natuur

Lopende over het Rozendaalse veld bij het uitlaten van de hond kwam ik opnieuw bij deze herwaardering van de eenvoud uit, want dat is wat een dorp in wezen ook is, een veel eenvoudiger systeem. Een dorp in deze tijd heeft overigens ook veel meer mogelijkheden dan pakweg 100 jaar maar zeker meer mogelijkheden dan 1000 jaar geleden. Door modern transport maar nog meer moderne communicatietechnologie is de geïsoleerdheid verdwenen en zijn de mogelijkheden om te leren en een brede blik te ontwikkelen gelijk geworden met die van een stad. Een van de grote voordelen van een stad, de enorme diversiteit en daarmee brede kennis is hiermee grotendeels verdwenen. Wat in mijn beleving overblijft van een stad zijn de verkeersopstoppingen, de grotere mate van vervuiling en als belangrijkste het afwentelen van verantwoordelijkheid. Met name dat laatste behoeft volgens mij verduidelijking. In de stad wordt meer dan in een dorp veel voor je geregeld, het openbaar vervoer is er bijvoorbeeld fijnmaziger er en het vuil op straat wordt keurig opgeruimd. Doordat dit voor je gedaan wordt verleer je dat je hier ook zelf je verantwoordelijkheid in kunt nemen. Zo worden de verantwoordelijkheden in steden steeds meer in systemen gestoken. Het gevolg is dat je steeds meer bruggetjes moet bouwen tussen je eigen natuur van verantwoordelijkheid nemen en de systeemwereld van de stad. Het belangrijkste voordeel van de kleinere en eenvoudigere leefomgeving van het dorp is dat je daar veel dichter bij de natuur staat. Dichter bij de natuur houdt voor mij ook in dat je veel dichter bij je eigen natuur komt te staan. Hoe dichter je bij je eigen natuur staat hoe minder energie je verliest.

Andere voorbeelden

De kracht van eenvoud werkt is niet beperkt tot de metafoor van het dorp en de stad, wat te denken van computers? Mijn eerste Apple was een Performa 5200, in de tijd de Apple nog niet cool was en beige van kleur. Waar het Intel en Windows platform destijds koos voor CISC koos Apple voor RISC. Wat? CISC staat voor Complex Instruction Set Computer en RISC voor Reduced Instruction Set Computer. Op Wikipedia (heb jij al gedoneerd?) staat een mooie uitleg hierover maar het komt er op neer dat RISC computers minder instructiesets hebben en daardoor eenvoudiger in elkaar zitten. Ze moeten vaak wel meer doen maar dat gaat dan weer sneller. De bottomline is echter dat RISC processoren een stuk energiezuiniger zijn. Eenvoudigere instructiesets verbruiken uiteindelijk dus minder energie.

Ik blijf nog even in de technologiehoek, in dit geval software. Voor goede software geldt volgens de experts namelijk dat je die kunt beoordelen aan de hand van de code. Een goede programmeur zou 20.000 regels code kunnen vervangen door 100 regels die hetzelfde doen. Hoe cleaner een eenvoudiger de code, hoe beter de software. Betere code geeft minder fouten, werkt sneller en efficiënter. Ook hier geldt uiteindelijk dat goede code minder energie kost, zeker minder gefrustreerde energie van weer een programma dat vastloopt door slechte code.

Veel eerder schreef ik al over macht en complexiteit. In mijn beleving kun je macht in stand houden door de complexiteit in stand te houden. Als je in een omgeving zit waar een interimmer aan het werk is kun je aan de manier waarop er met macht omgegaan wordt bijvoorbeeld de intenties aflezen. Maken ze de dingen simpeler dan zijn de intenties echt om de situatie beter te maken, trekken ze daarentegen veel werk en beslissingen naar zich toe dan gaat het maar om 1 ding, macht. Vaak is de werkelijk opdracht dan anders dan degene die gecommuniceerd wordt. Andersom kun je ook zeggen dat je macht kunt afbreken door de complexiteit te verwijderen of met andere woorden de eenvoud terug te laten keren. Minder complexiteit geeft minder onderling gedoe, minder controle gedoe, minder frustraties, minder negatieve energie en dit leidt uiteindelijk weer tot meer nuttig besteedbare positieve energie.

Energie

Waar het volgens mij dus steeds op neerkomt is energie. Nou zegt de wet van behoud van energie, een belangrijke natuurkundige wet, dat de totale hoeveelheid energie in een geïsoleerd systeem te allen tijde constant blijft. Een direct gevolg hiervan is dat energie niet kan worden gecreëerd of vernietigd, maar alleen kan worden omgezet van de ene in de andere vorm, bijvoorbeeld van chemische energie naar kinetische energie. Als we nou het woord chemische vervangen door negatieve en kinetische door positieve dan hebben we volgen mij waar het uiteindelijk om gaat. Complexe systemen opereren met een totale energiehoeveelheid waarvan een groter deel is geladen met negatieve energie daar waar eenvoudigere systemen dit doen met overwegend positieve energie.

Hoe het met je energie staat in de organisatie waar je voor werkt is dus ook een mooie graadmeter met hoe met de organisatie staat. De kans is volgens mij groot dat als jij negatieve energie ervaart de organisatie waarschijnlijk te complex is geworden. Op zijn minst zou je kunnen zeggen te complex voor jou maar ik durf er heel wat op te zetten dat die N=1 wel eens heel representatief zou kunnen zijn voor de hele organisatie. Hoe zou het dan wel moeten? Streef naar eenvoud want uiteindelijk doen we het als mensen veel beter op positieve energie!