12 november 2009
Het hele evenement was een grote ontdekkingstocht. Het concept, de inhoud, de aankleding, de techniek, de catering, de indeling, de workshopbegeleiders, de sprekers, alles was nieuw. Wat echt nieuw was voor de meesten van ons, was dat er geen projectleider was, alleen een groep mensen met de energie, de wil en het besluit een gaaf evenement neer te zetten op het gebied van sociale innovatie. Het ging niet alleen over sociale innovatie, het werd ook sociaal innovatief gerealiseerd. Met elkaar en met een samengevoegde energie realiseerden we een stukje van onze droom. De een zette zich in om de stakeholders erbij te betrekken, de ander regelde de website, weer een ander trok aan de communicatie een groepje hield zich bezig met het concept en de sprekers en iedereen zette zijn of haar netwerk in, voor de workshop, om deelnemers te werven, om materialen voor de aankleding te vervaardigen. Samen realiseerden we een volgens velen uniek evenement waarbij de energie van de mensen die hem hadden georganiseerd op de dag zelf voor de meer dan 300 bezoekers voelbaar was. Een evenement met een duidelijke boodschap, binnen budget, met alle deadlines gehaald, op een bijzondere lokatie en op een unieke manier.
30 november 2010
De lokatie was snel gevonden, weer uniek en weer heel erg passend. Het voormalig hoogspanningslaboratorium van de KEMA werd het decor van de tweede Energiedag. Ik kan de opwinding van het eerste bezoek als team aan de lokatie nog voelen, iedereen was opgewonden door de mogelijkheden die het pand bood. Het decor van de dag zelf werd nog een beetje bijzonderder omdat de door een aantal hevig gewenste sneeuw inderdaad viel en bleef liggen. Maar ook het programma viel keurig op zijn plaats, de sprekers, de workshopbegeleiders, iedereen kon en wou meewerken. Het kleinere team bracht veel tijd samen door en er vond daardoor veel afstemming plaats, er was continu consensus en de energie was goed gebundeld, alweer.
Voor mij was deze dag extra bijzonder omdat mijn vader ondanks zijn ziekte toch een deel van de dag mee had kunnen maken. Weer hadden we een bijzonder evenement gerealiseerd, weer op een bijzondere wijze. Diverse MT leden waren aanwezig op de dag en in mijn beleving was de verwondering zichtbaar op hun gezicht. Bottom up, zonder leiding, zonder sturing en toch een bruisende goed georganiseerde en bijzondere dag, hoe doen ze dat? Of dit was zoals zij het zagen weet ik niet maar voor mijn gevoel was het wel zo. Met de toevoeging van de slimste verkiezing had de dag nog een extra waarde gekregen, hiermee werden de boegbeelden van sociale innovatie zichtbaar gemaakt, de hoogste tijd eigenlijk. De woorden van Herman Wijffels als spreker over de crisis galmen nog steeds na…
3 november 2011
Toch zat er iets op de derde editie. De dag trapte af met een te lang en in mijn beleving te ouderwets inleidend verhaal van de beheerder van het gebouw, een verhaal dat vervolgens een stuk helderder en aantrekkelijker werd verwoord door een filmpje dat ook nog werd vertoond. De energizer die we daarna voor de zaal hadden bracht weer de nodige balans. Voor de aankondiging en de uitreiking van de prijs van de slimste verkiezing hadden we de voorzitter van MKB Nederland geregeld. Door een fout in de afstemming met zijn agenda waren we als organisatie genoodzaakt enkele dagen van te voren de programmering om te gooien We zouden afsluiten met de verkiezing in plaats van zoals het jaar ervoor met een spreker. De totstandkoming van dat besluit is misschien wel de belangrijkste les die we als organisatie hebben geleerd dat jaar. Het besluit om dat te doen voelde namelijk niet goed voor een aantal van ons, rationeel was het de logische keuze maar het bleef niet goed voelen. Op de dag zelf werd duidelijk waarom. Het verhaal van de voorzitter vond niet of nauwelijks aansluiting bij het aanwezige publiek en ik voelde door de voorgaande sprekers zorgvuldig en mooi opgebouwde energie letterlijk wegvloeien. De winnaar was prachtig en met een duidelijke meerderheid gekozen en gaf weer de nodige energie maar het was niet voldoende om het tij te keren. Het werd op deze wijze een dag vol contrasten, een dag waarop het oude zich nog liet zien maar het nieuwe zich sterk aandiende.
Dat sociaal innovatief organiseren niet vanzelf gaat werd dat jaar ook erg duidelijk. Te volle agenda’s en hierdoor te weinig tijd met elkaar leidde tot onzorgvuldigheid in de communicatie naar en met elkaar, er was weinig consensus en veel discussie. Er was volgens mij ook te weinig erkenning voor elkaars kwaliteiten. Er werd in mijn beleving teveel vanuit routine en te veel individueel geopereerd, iedereen wist per slot van rekening wat er van hem of haar gevraagd en verwacht werd. Dit leidde wel tot energie voor het evenement maar deze kon zich door het gebrek aan bundeling niet versterken. Tijdens de later gehouden evaluatie is er veel besproken en zijn de nodige tranen gevloeid. Sociaal innovatief organiseren vraagt in mijn beleving dan ook tijd een aandacht voor elkaar, betrokkenheid en elkaar betrekken.
27 november 2012
De vierde Energiedag van de MKB Krachtcentrale alweer. De datum stond eigenlijk al vrij snel vast, 27 november moest het worden. De voorgaande Energiedagen hadden we half bepaald aan de hand van de Maya kalender, de 4e Energiedag helemaal. Met mijn gebrekkige kennis van de kalender had ik op http://www.starroot.com/cgi/daycalc.pl gekeken en voor een blauwe dag ergens eind November gekozen, dat was ten slotte de kleur die we nog niet hadden gehad. Bij deze keuze van maakte ik door het gebrek aan kennis geen verschil tussen dagenergie en long count. Voor mij ging het met name over het afmaken van een cyclus; 4 windrichtingen, 4 seizoenen, 4 dagdelen en het op een goede en positieven manier afsluiten van de Energiedag.
Het bleef lang spannend of we het minimaal benodigde budget voor deze 4e dag bijeen zouden krijgen. Goed en volhardend lobbywerk en het betere schraapwerk in- en extern zorgden er uiteindelijk voor dat de 4e dag een feit werd.
Mijn nogal complexe privesituatie zorgde bij mijzelf in het proces voor de nodige worstelingen. Een worsteling met mijn rol in het team, een worsteling met de dingen waar ik mijzelf goed in vond en wat anderen van mij vonden. Een worsteling ook met de door mij gewenste vorm van de Energiedag. Een worsteling met het gebrek aan erkenning die ik anderen had gegeven voor hun rol en een gebrek aan erkenning die ik voelde voor mijn rol. Een worsteling uiteindelijk met mijzelf…. waar ben ik nou eigenlijk goed in?
De dag zelf verliep fijn met een onverwachte maar rake en hilarische opening door Otto Wijnen, en een bijzondere slimste verkiezing met hierin niet 1 maar 12 winnaars! Sociale innovatie kent alleen winnaars was ons motto van de dag en het prachtige en ontroerende verhaal van Anke zorgde voor een mooie inleiding naar een unieke situatie. 12 winnaars, uit 12 sectoren, verspreid over het hele land met elk hun eigen sociaal innovatieve verhaal. Sociale innovatie kent echt alleen winnaars, het personeel, de omgeving, de klanten en ook de resultaten spreken voor zich. De krachtige ondernemersverhalen, de inspirerende voorbeelden vanuit andere sectoren en de energieke afsluiting van Leen Zevenbergen zorgden ervoor dat veel deelnemers bleven hangen bij de borrel na afloop, missie bijzondere dag is dan geslaagd volgens mij.
De 4e Energiedag van de MKB Krachtcentrale was voor mij als teamlid de laatste. Net als bij het verstrijken van de seizoenen voel ik dat het voor mij tijd is om los te laten. Dat dit voor mensen lastig is heeft Paul de Blot tweemaal intens en prachtig verwoord op de eerste en de tweede Energiedag en zo voelt het voor mij ook, lastig, pijnlijk en verdrietig. Maar ook trots, trots op wat ik 4 jaar met collega’s heb gerealiseerd, veel samenwerkingservaring rijker en veel, heel veel vrijgekomen positieve energie. Ik weet ook van binnen dat er zich nieuwe dingen aan zullen dienen, het is alleen nog niet duidelijk wat dat zal zijn. De tijd zal het leren… maar voor nu en hier wil ik iedereen met wie ik in het kader van de Energiedag heb samen mogen werken nogmaals bedanken.
Ik sluit af met een video van Paul de Blot op de Energiedag van 2010
Paul de Blot @ Energiedag #mkbkr8 2010 from punkmedia on Vimeo.
Tjonge, dat zijn indringende woorden, Raymond! Van de vier Energiedagen heb ik de drie laatste mogen meemaken en….ik zeg het in volle overtuiging: ik heb er intens van genoten Uiteraard, mijn jpb was om een fotoverslag te maken…maar gelukkig is mijn fotografische ervaring van dien aard dat ik ook, wat er om me heen gebeurt, goed kan volgen en met de verhalen luid en duidelijk in m’;n hoofd thuiskom.
Ik heb de Energiedagen enorm gewaardeerd. Heb ervan genoten en, als ze blijven komen, zal ik ze (al of niet als fotograaf) blijven bezoeken. Jij haakt af en ook daar kan ik prima begrip voor opbrengen! Jij gaat aan de slag met vooral jezelf….en daarbij wens ik je veel wijsheid en moed, Raymond.
Uiteraard, wij persoonlijk blijven elkaar in vriendschap trouw, dat is duidelijk…en ik hoop je bij/op andere gelegenheden te blijven ontmoeten!
Groet, René
Dank je voor je fijne woorden René en wij blijven elkaar zeker trouw en zullen elkaar ook zeker ontmoeten, op een willekeurige borrel, SUI of anderszins.
Raymond, bedankt voor je energie, ideeën, acties, handelen, visie en inzet voor de Energiedag. Ik kan niet over de voorgaande jaren oordelen, maar van Energiedag 2012 hebben we een mooi evenement gemaakt met z’n allen. Inspiratie, motivatie, activatie, enthousiasme en vooral heel erg veel energie, dat is wat ik vorige week dinsdag allemaal heb mogen voelen, beleven en ervaren. Prachtig!
Dank je voor jouw reactie Raoul en zeker ook bedankt voor jouw energie dit jaar!
[…] In een eerder blog schreef ik al al over de Energiedag van de MKB Krachtcentrale. Niet alleen de 12 genomineerden in 2012 maar ook veel van de overige aanwezige MKB bedrijven zijn behoorlijk sociaal innovatief bezig. Wat voor mij een belangrijke eigenschap van veel sociaal innovatieve ondernemers is, is de mate van kwetsbare zelfreflectie waar ze toe in staat zijn. […]