Polarisatie
Iets dat mij en naar bleek vele anderen de laatste tijd heeft beziggehouden is de toegenomen polarisatie in de wereld. We weten daarbij aan de ene kant al zoveel over mensen en communicatie en hebben al zoveel handvaten maar we zijn aan de andere kant blijkbaar nog niet in staat deze kennis toe te passen om deze polarisatie op te heffen.
Een van de kansen die we hebben om hier wat aan te doen zit volgens mij in de tijd die we hebben tussen stimulus en respons, zowel individueel als collectief. Dat vraagt ten eerste dat we onszelf en de ander beter leren kennen en ten tweede dat we anders met tijd om leren gaan. Er is echter nog een derde factor en dat is dat we het volgens mij niet van onze kennis moeten hebben maar veel meer van de toegang die we ook hebben tot wijsheid.
Zelfkennis
In de vele instrumenten die ons ter beschikking staan zoals de profielschetsen van Lumina Spark en/of Lumina Emotion hebben we de mogelijkheid meer inzicht in onszelf te krijgen. Daarmee krijgen we handvatten om in dat gat tussen stimulus en respons onze bewuste respons passend te maken.
Het begint echter altijd met onze verhouding tot onszelf, als deze goed is ervaren we veel meer ruimte in dat bewuste gat.
Misschien is het je ontgaan maar de kerk heeft onlangs veel te laat en meer dan terecht Maria Magdalena op gelijke hoogte gesteld met de overige apostelen. Voor mij is het weer een voorbeeld van hoe onze verhouding tot vrouwelijke principes aan het verschuiven is, gelukkig!
Ik ga niets inhoudelijks over deze principes zeggen, dan ben ik de zoveelste man die dat doet… ik wil het wel graag nogmaals de aandacht geven die het veel meer verdient.
Een belangrijk onderdeel van de ontwikkeling van zelfkennis en de verhouding tot onszelf is volgens mij dan ook om te weten hoe het staat met onze eigen mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten en waar we deze nog beter kunt verbinden. Verbinden met een ander is bovendien zoveel makkelijker als je volledig verbonden bent met alle kwaliteiten in jezelf. Dit is voor mij de ware bedoeling van het begrip Hieros Games, het heilige huwelijk.
Tijd
Ongeveer 20 jaar lang heb ik wedstrijden gesnowboard, niet eens in de buurt van het olympisch niveau zoals Nicolien Sauerbreij maar wel met veel plezier en op Nederlands niveau leuke resultaten. Een aantal jaren geleden vloog ik bij een training door een foutje eens achteruit door de lucht, in de lucht leek alles een stuk langzamer te gaan en kon ik gevoelsmatig rustig wachten op de klap die volgde, en die kwam, daarom kan ik me dit voorbeeld nog zo goed herinneren. In werkelijkheid was dit natuurlijk een fractie van een seconde. Onder hoogspanning werkt ons brein en daarmee ons tijdsbesef blijkbaar anders…
Binnenkort gaan we weer met een mooie groep mensen op reis naar Zwitserland. Olga en ik begeleiden en geven samen met de deelnemers een week persoonlijke ontwikkeling vorm. Toen we dat vorig jaar deden was er ook een enorm verschil in tijdsbesef. We leefden een week met een natuurlijk ritme, zijn met wat er is, meebewegen op wat zich aan wil dienen, afstemming met een hoofdletter A kortom. De tijd op de klok speelt hierin eigenlijk geen rol. Het verschil tussen Kairos, de natuurlijke tijd en Chronos de klokkentijd.
Tijd heeft dus verschillende gezichten en er is niet alleen maar de klokkentijd.
Wijsheid
Nu iets meer dan 4 jaar geleden overleed ondanks dat zijn ziekte overduidelijk was toch nog vrij onverwacht mijn vader. Hij had net als bijvoorbeeld Herman Finkers chronische lymfatische leukemie maar daarbij ook nog een non-hodgkin variant, een strijd die niet te winnen was..
In de week na zijn overlijden heb ik heel intens kunnen ervaren hoezeer heel veel er tegelijkertijd is. We hebben hard gelachen om zijn minder succesvolle windsurfescapades, we hadden bewondering voor zijn MacGyver skills om alles te repareren en daarnaast was er net zo goed het intense verdriet van zijn in onze ogen veel te vroege overlijden. De lach en de traan, het was er allemaal, het was er naast elkaar, intens, tegelijkertijd.
Hierdoor groeide bij mij het bewustzijn dat inderdaad alles er tegelijkertijd, zowel in ons zelf zoals het eerder genoemde mannelijke en vrouwelijke, als daarbuiten. Geef het een naam, het veld der mogelijkheden, het oneindige potentieel, of als we het dan toch over bewustzijn hebben, collectief bewustzijn, ik noem het echter graag wijsheid.
Ont-wikkelen, ont-sluiten, ver-binden
Volgens mij is het zo dat als we ons eigen bewustzijn weten te ont-wikkelen we er achter komen, voor zover we dat nog niet wisten, dat we allemaal zijn aangesloten op dit collectieve bewustzijn, deze wijsheid. Om toegang te krijgen tot deze wijsheid is het echter essentieel dat we onze verhouding tot onszelf en tijd aanpassen. We zijn vaak nog te weinig in verbinding met onszelf, kijk alleen maar eens naar de burn-out cijfers in Nederland, en we leven te veel in de klokkentijd en te weinig in de natuurlijke tijd.
Het wordt dus hoog tijd dat we tijd nemen.Voor onszelf om ons te verbinden met onszelf, door inzichten zoals we die elke dag op hebben kunnen doen, maar ook de tijd nemen om onszelf te verbinden met de wijsheid. Minstens zo belangrijk echter is het om de tijd te nemen om ons te verbinden met elkaar en met elkaar met de wijsheid, dat is ook waarom dialoog zo’n mooie werkvorm is, het doet namelijk precies dat.
Het gaat er daarbij niet langer om om te oordelen, want alles is er altijd tegelijkertijd maar om alle feiten op tafel te krijgen, een nieuw kader voor bijvoorbeeld Vrouwe Justitia.
Leiderschap
Dat vraagt moed, om tijd te nemen om te vertragen en te verstillen, zeker als het er echt om gaat, als het spannend wordt en dat het spannend dat is door de toegenomen polarisatie duidelijk te zien… Dat vraagt leiderschap, niet meer van het soort grote, sterke, charismatische actiegerichte en vaak mannelijke dat we hadden maar het soort dat we nodig hebben met meer vrouwelijke verbindende, vertragende en dialogische kwaliteiten.
Want in mijn beleving is leiderschap niets meer dan dat, het in verbinding ontsluiten van wijsheid en het op de juiste wijze aanwenden.
Leave a Reply