Aanleiding

Met een klein groepje mensen komen met enige regelmaat bijeen. De naam die het gezelschap zichzelf heeft gegeven is Het Retorisch Reis Genietschap. Dat wat ons bijeengebracht heeft is dat wij allen de leergangen Retoriek 1 en 2 hebben gevolgd bij Jan Vaessen. Er is (nog) geen derde leergang maar wel een sterke behoefte om vanuit een retorisch kader met elkaar aan de hand van zelf geschreven stukken het begrip zingeving te onderzoeken.

Het is voor de laatste bijeenkomst dat ik het onderstaande stuk schreef.

Hallelujah

Toen ik de vorige keer bij Maria mijn bespiegeling op Hallelujah deelde zei het natuurlijk van alles over mij. Leonhard Cohenmet zijn 87 coupletten was volgens mij de weg kwijt maar het was natuurlijk Ik die de weg kwijt was en ben. De 87 coupletten van hem zijn wel tekenend voor de poging om dat te beschrijven dat niet te beschrijven valt, voor bij de woorden van de ego-mind. Je zou er nog 100 kunnen maken en het slechts benaderen. Het in die benaderingen waarin ik de weg kwijt raak. Én er is iets in het verloren zijn dat ik graag met jullie deel, mijn Hallelujah zeg maar, de coupletten van dit lied zijn stilte, wijsheid, liefde, natuur en bewustzijn.

Stilte

Het eerste dat ik met jullie wilde delen is de beleving van stilte, dat hebben we net letterlijk gedaan door een paar minuten in stilte samen te zijn en nu ga ik er nog wat dieper op in want stilte is wel stil maar ook heel verschillend.

Ik was met Olga in de boekhandel van de Kinkerstraat in Amsterdam en het boek Sprekende Stilte stond mij aan te kijken. Dat wil zeggen, Sri Ramana Maharshi stond mij vanaf de voorkant van het boek aan te kijken. De foto is, naar later bleek, een wereldberoemde opname van hem, die net als mij vele anderen heeft geraakt op een hele directe en zelfs intieme manier. Het was voor mijn lichaam als geen ander duidelijk dat ik niet zonder dat boek de winkel uit zou gaan en mijn hoofd ging moeiteloos overstag. Sprekende stilte want stilte spreekt inderdaad. Er wordt eigenlijk zoveel meer gezegd in stilte. Gisteren in het gesprek met Jan was dat voor mij ook weer zo overduidelijk. Wat ik niet heb kunnen zeggen met woorden was zoveel meer en eigenlijk zoveel krachtiger.

Ik houd ook van stilte, als ik alleen thuis ben is er zelden radio of TV aan, ook nu met het schrijven is het huis gehuld in rust, in stilte. Fijne momenten die ik terugkijkende in verwondering regelmatig koester zijn vaak vergezeld van stilte, zoals die keer terugrijdend van drie dagen Zwitserland in mijn eentje. De hele 9 uur alleen in mijn auto zonder gesprek of muziek, moeiteloosheid, de rust van stilte.

Het geeft me de mogelijkheid om mezelf op verschillende manieren te ervaren, mijn zintuigen langs te gaan, mijn gedachten te laten gaan, stilte in mijzelf ervaren. Ik kan het ook ervaren als ik ga zitten mediteren, en terwijl ik dit schrijf besef ik dat ik dat de laatste tijd veel te weinig heb gedaan. In de stilte komen vaak ingevingen, soms kan ik ze grijpen, soms zijn ze sneller weg dan mijn bewustzijn aankan. Als ik de tijd en rust neem dan komen regelmatig ook de antwoorden waar ik vaak vergeefs naar zoek. Het is geen gegeven dat ze komen en dat maakt het een beetje magisch, de magie van stilte.

In de stilte komen soms ook liedjes. Ik ken de artiest vaak niet eens, laat staan de titel van de song. Lang leve het internet, vaak kom ik er al zoekende wel en in de songtekst zit vrijwel altijd een boodschap verborgen, de boodschap van stilte.

Maar waar komen deze antwoorden vandaan? Waar komen die ingevingen vandaan? Waarom die songtekst? Waarom juist dan? Ik heb er geen echt antwoord op maar geef er wel een verklaring voor, het is iets magisch en tegelijkertijd ook heel gewoon want vrijwel iedereen heeft het wel eens ervaren.

Wijsheid

Het thema voor mij van dit jaar is wijsheid want we hebben niet meer kennis nodig, niet nog meer informatie over bijvoorbeeld exponentiële organisaties, nog meer groei, nog meer weten. We hebben wel wijsheid nodig, maar wat is dat dan en hoe doe je dat? Voor mij is wijsheid besloten in een bredere kijk op wat ons leven is. In mijn beleving zijn er drie vormen van wijsheid.

  • Ervaringswijsheid, een wijsheid die is gebaseerd op vele voorgaande ervaringen van wat wel en wat niet wijs is.
  • Innerlijke bron wijsheid, een sterk intuïtief weten, niet gekleurd door ego en met een sterke verbinding met een groter geheel, en als variant hierop;
  • Collectieve bron wijsheid, een door meerdere personen gedeeld weten dat er zelfs kan zijn zonder uitgesproken te hoeven worden, in verbinding met elkaar en met een groter geheel.

Wijsheid is dus toegang tot iets ongrijpbaars, ontastbaars, het is iets magisch en tegelijkertijd ook heel gewoon want vrijwel iedereen heeft het wel eens ervaren.

Liefde

Waar zouden we zijn zonder de liefde? Alleen al de gedachte raakt me, maakt me verdrietig. Over de magie van de liefde ga ik niets zeggen maar ik wil wel graag delen wat liefde voor mij op mentaal vlak is maar ook hoe ik het soms van binnen kan ervaren. Afgelopen november toen ik onder andere met Maria de bijeenkomst met Jan Bommerez en Jan Rotmans mocht mee-organiseren sprak Jan Bommerez in de zaal wat mij betreft wijze woorden. Ik kon ze letterlijk voelen en met mij nog meer mensen, gelukkig. Liefde is niet iets dat van ons is, liefde is iets universeels dat door ons heen stroomt. Het stroom niet alleen door ons heen, het is er, altijd. Wij kunnen het in al onze menselijkheid alleen niet altijd helemaal verdragen. En als ik dit zo schrijf dan voel ik dat het heel erg met het mezelf toestaan te maken heeft. Liefde is iets dat moet stromen, het is iets magisch en tegelijkertijd ook heel gewoon want vrijwel iedereen heeft het wel eens ervaren.

Natuur

Terug naar de natuur is terug naar je eigen natuur. Een motto voor mij en zeker een die ik tijdens de Nature Quest van John Milton zo heb mogen ervaren. Na ongeveer 24 uur van de 48 uur solo in de natuur kon ik een grondtoon horen en ervaren. Ik kon hem niet niet meer horen, hij was er altijd. Of hij er nu echt was of niet dat doet er eigenlijk niet toe, maar ik koppel hem graag aan wat ook wel de Schumann resonantie wordt genoemd, de eigen trilling van de aarde. Door me zonder afleiding af te stemmen op mijzelf, door dwars door mijn angsten die ik daar heb ervaren heen te gaan, ik die zichzelf niet bang vond, kwam ik in contact met het grotere geheel waar ik ook deel van uitmaak. Van de vogels, waar we ons hier in de Nederlandse bossen niet eens bewust van zijn dat ze er zo overvloedig zijn, van de bomen die met de wind hun eigen stem laten horen, van de bijzondere patronen van elk blad van elke boom, van de aarde die het allemaal draagt. Het is iets magisch en tegelijkertijd ook heel gewoon want als je je openstelt kan iedereen het ervaren.

Bewustzijn

Wat is bewustzijn eigenlijk? Een mooie definitie die ik vond is wat mij betreft de volgende: ‘ bewustzijn is toegang hebben tot een enorm reservoir aan herinneringen en dat kunnen bespiegelen.’. Het geeft richting maar laat ook veel ruimte voor interpretatie. In het Engels is het zo mogelijk nog ingewikkelder, daar heb je zowel awareness als consciousness. Ik vind het moeilijk uit te leggen in het Nederlands maar ik voel en ervaar het verschil. Als je dan verder gaat met het begrip bewustzijn dan komen vrijwel als vanzelf de vragen. Van wie is het bewustzijn? Is dat mijn ikke, diegene die er is, of zoals Sandra zei; ‘ je bent er’. Maar wie is er eigenlijk en waar komt dat bewustzijn vandaan, wat maakt dat het komt en gaat, want dat doet het. Ook dit doet er eigenlijk niet toe. Het is iets magisch en tegelijkertijd ook heel gewoon want als je je aandacht erbij hebt kan iedereen het ervaren.

Magie

Magie zit dus vaak in dingen die we voor gewoon aannemen. Voor mij is deze magie een verwijzing naar iets dat eigenlijk hetzelfde is, sterker nog, wij zijn allemaal hetzelfde. Voor mij is er in mijn mentale, mijn ego-mind model eigenlijk geen onderscheid tussen jou en mij. Het onderscheid is een gedachte van onze ego-mind. In mijn ego-mind model zijn we allemaal zoals Adyashanti het noem conscious spirit, of zoals veel andere mensen het graag noemen, god. We zijn alleen vergeten dat we het zijn en, om het zuiver te houden; Ik ben het niet en Jij ook niet, maar het is net als de liefde, het mag, het kan door ons heen werken, als we het maar toe durven staan.

Ik beschouw het soms als een hele grote bal die helemaal gevuld is met hele kleine balletjes. Al die kleine balletjes hebben kleinere en groter gaatjes, de gaatjes waar het licht door naar binnenkomt. Als we het ons kunnen realiseren dan valt de hele ommanteling van het bolletje totaal weg en beseffen we dat we het grotere geheel zijn. Alles van ons huidige bestaan echter, alles bestaat uit de verhalen die onze ego-mind voor ons heeft gecreëerd, alles om zichzelf in stand te houden, alles om te blijven leven. One thought sets heaven and earth apart…. one thought.

Easypeasie

Nu alleen nog maar uit mijn ego-mind zien te krijgen en daadwerkelijk realiseren. Easypeasie toch? Het is echter als het flirten met de dood, het kan een leuk spel zijn tot je daadwerkelijk sterft….