Over management, relevante toegevoegde waarde en organizonderen
Op management niveau wordt vaak de analogie met een Poolse landdag aangehaald als het gaat over bijvoorbeeld medewerkersparticipatie. Toch blijkt in de praktijk steeds meer dat eindeloze tot niets leidende discussies niet het geval hoeft te zijn. Sterker nog, de discussie over de toegevoegde waarde van management wordt steeds groter.
Mijn leerschool
Ik heb tijdens mijn middelbare school en studentenjaren gewerkt in de winkel van een schildersbedrijf. Naast de winkel en het schildersbedrijf was er ook een autoschadeherstel afdeling en een glaszetadeling. Dat werk daar heeft me zoals ik heb gemerkt voor een groot deel gevormd.
In de lunchpauzes werd er over van alles en nog wat gesproken. Van voetbal tot wat er op televisie te zien was, van hobby’s tot wat men op het werk meemaakte. Ook werd er veel gesproken over wat er anders en beter kon op het werk. Uiteraard werd er regelmatig in wij/zij gesproken. Wat mij echter het meest is bijgebleven dat er vaak zinnige verbeteringen aan interne processen werden voorgesteld. Ook werden er duidelijke kansen in de markt gesignaleerd.
Er zat tussen het gemopper en smalltalk dus hele zinnige en nuttige dingen. Een beetje wat voor sociale media ook zeker geldt: veel smalltalk maar ook veel nuttige informatie en mogelijke kansen. Wat ik er heb geleerd is dat je de kracht van medewerkers of zoals dat tegenwoordig met een mooi woord heet arbeidsgevers, nooit moet onderschatten, er zit daar veel voor een groot deel nog te ontsluiten kennis en kunde.
Jezelf ter discussie stellen
Onlangs hoorde ik een prachtig voorbeeld van wat kwetsbaar opstellen en niet doen wat je opgedragen wordt kan opleveren. Het betrof hier een medewerker die zichzelf overbodig maakte door zijn eigen werk weg te automatiseren. In zijn vrije tijd deed hij wat hij niet hoefde te doen want in overleg met het MT kreeg hij te horen dat men het onnodig vond om dat stuk te automatiseren. Hij zette echter door en de besparing was een feit. Uiteraard kreeg de medewerker een andere baan bij dezelfde organisatie aangeboden. Zeg nu zelf, dit soort gedrag moet je toch altijd belonen. Durfden maar meer mensen dat overigens, zichzelf ter discussie stellen.
Organizonderen
Nog een ander mooi voorbeeld. NNF, Natural Networking Festival http://www.naturalnetworkingfestival.com/ Organizonderen noemt Martijn Aslander de manier waarop dit Festival ieder jaar tot stand komt. Zijn belangrijkste statement is wel dat als het Festival commercieel georganiseerd het budget een factor 50 hoger zou moeten zijn. De kracht zit hem in de bijdrage die alle deelnemers aan het evenement leveren. Je bent dus deelnemer en medeverantwoordelijke voor het evenement tegelijkertijd.
Eigen voorbeeld
De Energiedag van de MKB Krachtcentrale is voor mij in veel opzichten een uniek evenement, een evenement met een boodschap. Bijzondere en inspirerende sprekers, ongewone locaties, een unieke groep met workshopleiders met ieder voor zich opmerkelijke workshops. Dit is in ieder geval wat de deelnemers kunnen ervaren. Wat het voor mij ook uniek maakt echter is ook de manier waarop het tot stand gekomen is. Geen projectleider, geen teamleider, geen groepsleider, geen leider überhaupt. Gewoon een groep geïnspireerde innovatieadviseurs die daar waar nodig is tot het gaatje willen gaan en met veel passie en energie een kleine droom willen realiseren. Een groep collega’s die elkaar respecteren, accepteren, motiveren en aanspreken waar nodig is. Ieder met zijn of haar eigen kwaliteiten en zijn of haar eigen waardenvolle inbreng. Jos, Caroline, Gemma, Alan thanks voor de fijne manier waarop we samenwerken!
Terug naar de essentie
Via een tweet kwam ik op nu.nl (http://www.nu.nl/werk-en-prive/2515613/management-bullshit.html) een stuk tegen over managers en dat ze bullshit zijn. Het betrof hier een nieuw boek van ondernemer en bedrijfskundige Jos Verveen. Zijn mening is vast enigszins genuanceerder dan in het artikel naar voren komt. In een iets genuanceerdere versie kan ik persoonlijk helemaal meegaan. Laten we nou eens goed kijken naar waar management nu eigenlijk toegevoegde waarde heeft. Een belangrijk pleidooi maakt Verveen voor het weer terugkeren naar de essentie, de unieke eigenschappen, de toegevoegde waarde van organisaties. Hier ga ik dus helemaal in mee, verbinding op waarden noemen we dit met een aantal mensen. Wel grappig overigens dat als je het op de titel van het boek zoekt de eerste site managementboek.nl is. http://www.managementboek.nl/boek/9789052618470/bullshit_management-jos_verveen
De kracht van mensen in organisaties
De verbindende factor voor mij is hierin de kracht van mensen in organisaties, of deze organisaties nou losse of vast verbanden zijn. Als we meer ruimte geven aan het individu, als we goed richting geven aan de essentie van de organisaties, ver verbinding op waarden weten te realiseren en de relevante toegevoegde waarde van de organisatie weer helder maken, dan is er nog zoveel meer mogelijk met onze hele maatschappij. Het is zelfs keihard nodig, zo simpel is het gewoon. Door de vergrijzing waar we de komende jaren mee te maken gaan krijgen is elke stap die we kunnen zetten naar betere organisaties belangrijk. Op welk niveau die stap dan ook gezet kan worden laten we hem met zijn allen zetten!
Als afsluiting een klein inspirerend filmpje die voor mij mooi aansluit bij het bovenstaande!
Leave a Reply