Een antwoord op een steeds sneller ontwikkelende maatschappij

Informatie als drijfveer

Mr More Input noemde een vriend en huisgenoot van mij mij ooit eens toen hij mij verdiept zag in een technisch artikel over fotolenzen dat hij op zijn kamer had liggen, een beeld dat aardig klopt volgens mij. Ik houd van informatie, over een breed scala aan onderwerpen en als ik niet in een eigen onderwerp gedoken ben dan pak ik wat voor handen is. De bladen op een leestafel in welke wachtruimte ook hebben nog steeds een trouwe klant aan mij. Zeker als het een onderwerp is dat mijn warme interesse heeft dan kan ik er helemaal in opgaan. Ik neem dan alle, maar dan ook werkelijk alle informatie over dat onderwerp in mij op als een spons. Het was ook geen verwondering dat ik een hoge intellectuele drijfveer bleek te hebben bij een drijfveren test die ik ooit deed. Het vergaren en tot mij nemen van nieuws zit een stukje in mijn natuur.

Trends

Zo hebben trends over het algemeen mijn warme aandacht en het was fijn dat ik de laatste tijd hier ook zakelijk mee bezig kon zijn. Trends, trendwatchers, wat nou de belangrijke trends op dit moment zijn, wat we nog kunnen verwachten. Het is een breed gebied met enorm veel invalshoeken, van technologische en maatschappelijke ontwikkelingen, tot ontdekkingen in de fysica, fundamenteel onderzoek, bio mimicry, maar ook psychologie, para psychologie enzovoorts.

De trend achter trends

Gisteravond toen ik begon met mediteren viel mij het inzicht binnen op basis van wat ik de afgelopen tijd had meegemaakt dat er volgens mij iets is dat al deze ontwikkelingen kenmerkt. Over die trend achter de trends en wat ons antwoord daarop als mensen zou kunnen zijn ga ik het hier hebben.

De trends achter de trends is volgens mij de trend van versnelling. Het maakt namelijk niet uit over welk gebied je het hebt op dit moment want overal is een versnelling zichtbaar. Er is een wet van een andere Mr Moore. Moore’s law uit 1965 (ik was nog niet eens geboren in dit leven) zegt dat het aantal transistoren op een chip elke 2 jaar verdubbelt. Deze gaat volgens mij niet alleen op voor het aantal transistoren op een chip maar voor alles. Yuri van Geest liet in zijn presentatie bij Media Villa Arnhem in een duizelingwekkend tempo zien hoe hard de ontwikkelingen op met name technologisch gebied allemaal gaan, van de prijs en efficiency van zonnepanelen tot de prijs van robots tot het feit dat software veel hardware overbodig maakt.

Niet alleen technologie

Ook als mensen en in groter verband als maatschappij maken wij volgens mij een versnelling door. Even voorbij mijn eigen selectieve perceptie trachtend te kijken zie ik een enorme toename aan kennis en bewustzijn over wat er aan het gebeuren is, over de dingen waar het echt om gaat, over de noodzakelijke veranderingen. Ik ervaar een toename in aanbod van en interesse in persoonlijke ontwikkeling, leiderschap, meditatie, mindfullness, spiritualiteit. Het is ook wat je in veel gesprekken hoort, dat alle ontwikkelingen in de wereld zo snel gaan. Zo ontstaan er in hoog tempo nieuwe bedrijven van enorme omvang zoals Uber en AirBnB, trends volgen elkaar in razend tempo op, hipsters die op het moment dat ze een naam krijgen al niet meer hip zijn.

Kennis

Het meest interessante vind ik dat de versnelling heel mooi te ervaren en uit te leggen is aan de hand van de verspreiding van kennis. Eerst even een paar mooie quotes over kennis. Kennis is het enige dat als je het deelt nooit minder wordt alleen maar meer. Als ik mijn kennis deel dan verrijk ik een ander en bij mijzelf kan het door feedback zelfs ook meer worden. We staan op de schouders van de reuzen voor ons. De kennis waar wij nu over beschikken is mede mogelijk gemaakt door het vele voorwerk dat er de afgelopen eeuwen is gedaan, van Huyghens tot Newton, Van Bohr tot Einstein, ga zo maar door. Deze kennis is door internet beschikbaar voor iedereen (die toegang heeft tot internet).

Buzzwords van de laatste jaren zijn voor mij door mijn Syntens werk bijvoorbeeld kennismanagement en kennisvalorisatie geweest. Als ik echter uitzoom dan zie ik dat je daar systemen voor op kunt zetten maar dat wat goed is meerdere keren voorbij komt en uiteindelijk geadopteerd zal worden, omdat het in mijn beleving volgens de natuurlijke ordening beter past. Let maar eens op, ook in deze tijd van een enorme hoeveelheid informatie komt alle goede informatie en belangrijke informatie meerdere keren voorbij. Met andere woorden, er valt niet zoveel te managen.

Leren op metaniveau

We leren volgens mij op dit moment dan ook op een metaniveau. Als ik 5 keer mijn hoofd heb gestoten en ik de zesde keer een manier heb gevonden waarop het wel lukt zonder mijn hoofd te stoten dan kan ik de ene manier waarop het wel lukt met de hele wereld delen. Dat is precies wat er op grote schaal gebeurd. Als een idee er eenmaal is dan kan hij er niet niet meer zijn en als hij is gerealiseerd dan kan de vorm waarin hij is gerealiseerd ophouden maar de realisatie is een feit. Ik heb het daarom ook graag over de (uiteindelijk zelf)realisatie economie.

Het gaat hierbij overigens niet over meesterschap want meesterschap gaat in mijn beleving over vaardigheden en dat vraagt over het algemeen beoefening, iets dat blijft tijd kosten.

Gedachte experiment met voetbal

Ik heb als gedachte-experiment wel eens gekeken of alles meta zou kunnen zijn. Als voorbeeld hiervoor neem ik hoe ik omga met voetbal. Ik zie vrijwel geen enkele wedstrijd, ik lees echter wel de verslagen en beschouwingen van de wedstrijden. Op basis daarvan leer ik, in mijn beleving op een metaniveau, wat belangrijk is voor een team, hoe spelers in hun vel zitten, hoe het met de balans is in een team. Als je de echte wedstrijden nou eens zou vervangen door virtuele wedstrijden waarin wordt gestreden door algoritmes met hierin een grote variëteit aan variabelen. Voor mij zou het verslag daarover bijna net zo boeiend kunnen zijn en ook hiervan zou ik veel kunnen leren. Het grote voordeel is dat ik door met de variabelen te spelen en de snelheid van de simulatie te verhogen in korte tijd veel meer inzichten kan vergaren. Dit is precies wat er aan het gebeuren is met de verspreiding van kennis en het combineren van verschillende soorten kennis. Er komen steeds meer en grotere datasets tot onze beschikking en we zijn steeds beter in staat deze te doorgronden. We zijn met andere woorden in staat om van 1000 wedstrijden tegelijk te leren in plaats van in dezelfde tijd er 1 te bekijken.

The bigger picture in zicht

Als mens leren we hierdoor steeds beter het grotere plaatje te zien, weten we steeds beter wat wel en niet werkt, wat wel en niet goed voor ons is. Onze persoonlijke ontwikkeling versnelt door al deze ontwikkelingen enorm, Moore’s law maar dan bij de mens. Geen lineaire ontwikkeling maar een exponentiele ontwikkeling.

Vertragen en verstillen als antwoord

De paradox is volgens mij gelegen in het feit dat om goed om te gaan met deze enorme toename van mogelijkheden en inzichten is dat we zelf leren te vertragen en te verstillen. Meegaan in de snelheid levert namelijk vaak (keuze)stress op, zorgt voor onzorgvuldige keuzes, is het vullen van de systemen om de systemen zonder stil te staan bij het nut van de systemen en het besef dat ze er zijn om te ondersteunen en niet om te leiden.
Nee, de enige manier om in het zichtbaar steeds groter worden veld der mogelijkheden toekomstbestendige keuzes te maken is door meer met elkaar af te stemmen. Af te stemmen op de vraag waar het nou eigenlijk echt over gaat. Niet door te praten over hoe we het moeten doen maar door eerst met elkaar de stilte in te gaan. Verbonden door een sterke why, verbonden door de wil om met elkaar hetzelfde verschil te maken.
In zo’n stilte heb ik op diverse plekken met steeds weer andere mooie mensen mogen ervaren dat er meer rust ontstaat, dat er ruimte is voor diversiteit en dat dit de uitkomst krachtiger maakt. Omdat vanuit de stilte ego’s wegvallen en uit het gemeenschappelijke veld en de collectieve wijsheid de antwoorden altijd weer komen. Ik durf daar inmiddels op te vertrouwen maar wat zou het mooi zijn als we dit op grotere schaal zouden doen.