Ik zie de laatste tijd aardig wat reclame voorbijkomen met cursussen voor een eigen succesvol leven door een te gekke eigen salesfunnel. Beloften van miljoenen euro’s inkomsten zijn hierbij vrij normaal, soms zelfs nog zonder dat je er iets voor hoeft te doen, passief inkomen to the max. Dat kun jij ook en ik breng je de kneepjes bij, als je maar doet wat ik zeg! Zoiets.

Om er heel kort over te zijn, ik heb veel moeite met deze in mijn ogen halve waarheden. In mijn beleving lijken het vermomde piramidespelen. Als er maar genoeg funneltjes gevuld zijn is er simpelweg vanzelf geen markt meer voor de volgende businesscoach of manifesteerder. Ze hebben net echter wel 4000,- voor jouw beste ever business course mogen betalen. Toch jammer dat er in werkelijkheid geen oneindige markt is en dat het grote geld vaak boven in de piramide blijft.

De beloftes gaan een voor mij ethische grens over en spelen maximaal in op een aantal hele menselijke eigenschappen. Niet goed genoeg voelen, de boot niet willen missen en een gevoel van schaarste. Het wordt allemaal verpakt onder het mom van het jezelf toestaan, gunnen, goede intenties, positief denken, manifesteren en denken in overvloed. Zelfs persoonlijk leed wordt aangewend om de salesfunnel weer te vullen, ik heb zeker met dit laatste hele grote moeite.

Het zijn voor mij leugenachtige uitvloeiselen van de grootste leugen, de grootste illusie, die van de maakbaarheid. Als we maar hard genoeg ons best doen dan kunnen we alles en als jou het niet is gelukt dan heb je je best niet goed genoeg gedaan!

In plaats van elkaar te helpen met de waanzin die de realiteit vaak is duwen we elkaar echter met de salesfunnels van de schone schijn, spiegeltjes en kraaltjes nog verder in het moeras van de mislukking.

Voor mij werkt het leven anders. Het leven stroomt en daar komt van alles bij mee op die stroom. Liefde, leed, plezier, verdriet, vreugde, angst, dood, geboorte, ontspanning, pijn. Ze komen allemaal voorbij en jij, het construct dat je ik noemt, jij doet daar helemaal niets voor of aan. Het leven gebeurt, punt. Je krijgt ook geen MS omdat je het verdient, je krijgt geen kanker omdat je niet positief genoeg bent. Er gebeurt iets en je hebt er mee te dealen, in en met al je menselijkheid, met je hele wezen. Daar goed mee dealen is je echte verantwoordelijkheid in en voor dit leven nemen, dat is wat je te doen hebt. Dat is voor mij het leven voorbij de masquerades, voorbij de glitter en glamour, voorbij het verdringen van de pijn die de realiteit soms ook heeft en voorbij de perfecte plaatjes waarmee we door zowel de reclame als de vele social media berichten overstelpt worden.

Veel mensen geloven echter liever in de illusie, de hoop op miljoenen, altijd geluk, zoveel is me helaas wel duidelijk, en toch….. In mij is en blijft de hoop dat we leren elkaar oprecht te steunen en te onderwijzen in dat echte leven. Het leven waarin ziekte en leed precies dat zijn en niet verworden tot een salesfunnel. Het leven met de rouw en het rauwe van de dood, het leven ook met alle schoonheid in en om ons.

Als we dan toch in een illusie leven dan leef ik liever oprecht in de mijne en met mensen om me heen die diezelfde de bereidheid tonen, leven in zijn compleetheid, the good, the bad and the ugly…