over crisis, niet weten, loslaten, proberen en nieuw leiderschap

“Well I’m on my way, I don’t know where I’m going, I’m on my way, I’m taking my time, but I don’t know where”

Wie kent dit gevoel af en toe ook wel eens? Ik wel in ieder geval.
Voor de kenners, het is een stuk songtekst uit Me and Julio down by the school yard van Paul Simon.

Ik weet het niet…
Hoe vaak zeg je dat?
Zeker in een zakelijke of professionele setting is dat toegeven regelmatig not done. Zal wel iets met onze calvinistische mentaliteit te maken hebben dat je je conformeert. Dodelijk in combinatie met onze overwegend angelsaksische managementcultuur. Niet weten wordt hierin vaak gezien als een brevet van onvermogen, zo heb ik dat tenminste mogen ervaren. Ik heb hier al eens vanuit een andere invalshoek over geblogd.

Loslaten

Een paar dagen geleden werd ik door Ralph Bijker (@r11) gewezen op een interessante video over loslaten van Mooji.

Via die video werd mijn aandacht getrokken naar een andere video van hem.

Het is deze video waarin Mooji een aantal uitspraken doet die ook veelvuldig in veel esoterische boeken terug te vinden zijn. Het mooie wat mij betreft is dat dit soort concepten steeds meer in op management gerichte boeken terug te vinden is. Theory U is een mooi voorbeeld hiervan wat mij betreft maar ook Source van Joseph Jaworski die eigenlijk doorgaat waar Theory U gebleven is.

Waar gaat dit naar toe?
De uitspraken van Mooji die mij intrigeerden waren de volgende:

“Nobody knows where they are going, we only think we know”
“Accept that you don’t know anything at all”
“The stigma to the culture that you should know something”
“Why feel embarassed an ashamed, when you admit you give other people the opportunity as well”

Crisis

Het sluit heel erg aan bij wat ik voel over waar we in Nederland staan.
In een interview met Hans Biesheuvel las ik dat ze in Den Haag geen idee hebben hoe uit deze crisis te komen.
Hier zit de crux wat mij betreft, bij het geen idee hebben, dat klopt heel erg bij hoe ik het beleef. Er is niet 1 idee of een paar goede ideeën om uit deze meervoudige crisis te komen. Daar zijn in mijn beleving hele andere dingen voor nodig. Een van die dingen is het realiseren van veel meer ideeën. Er niet op blijven zitten maar overgaan tot doen of in ieder geval het delen van de ideeën.  Hiemee stappen we uit het lineaire denken en maken we veel meer gebruik van exponentiële krachten. Dit is een van de redenen dat ik het initiatief www.1ideeperdag.nl ben begonnen.

Oude reflexen

Het begint ook met loslaten van veel reflexen die er zijn en heel veel ruimte geven. Het loslaten van het beschermen van ideeën. Ruimte en middelen voor de realisatie van een veelvoud aan ideeën, ruimte om daarbij fouten te mogen maken, ruimte om daarvan te leren. Bovenal ruimte om te vertragen en te verstillen met elkaar. Het vraagt dat we ideeën niet op voorhand afwijzen maar durven te zien wat ze op zouden kunnen leveren. Niet als kippen zonder kop achter 1 idee aanrennen als de heilige graal. Het vraagt dat we eerdere paden mogen onderzoeken en ervaren, iets dat in mijn beleving veel meer werkt vanuit een collectieve mind (set).

Ik heb zelf mogen ervaren dat gebundelde collectieve energie vele malen krachtiger is dan de optelsom van losse individuele energie.  Door het lezen van Jaworski ben ik me nog bewuster geworden van de kracht van vertragen en verstillen. Niet alleen zijn de ideeën dan beter, ook is de collectieve energie veel krachtiger.

Hoe?

We hoeven niet te weten hoe we de crisis op gaan lossen. We kunnen ons wel met elkaar verbinden, de ruimte nemen, reflecteren en vanuit die positie ideeën gaan realiseren, uit de dualiteit stappen. Het hoe is dan niet belangrijk, dat zal zich in mijn beleving ontvouwen. Dit vraagt wel andere leiders dan we nu veelal hebben. Vasthouden aan gebaande paden, voortborduren op wat er was, controle past hier niet meer bij. Laten we daarbij niet zomaar alles overboord gooien want in oude systemen zit ook waarde. We hebben wel leiders nodig die aan zichzelf werken, los kunnen en durven laten, op zichzelf kunnen reflecteren, anderen de ruimte geven en ondersteunen en bovenal vertrouwen geven, vertrouwen in mensen.

Goede mensen en goed ideeën genoeg!