Naar aanleiding van een reis met het Retorisch Reis Genietschap hebben alle deelnemers een verhaal geschreven met als bron en inspiratie de boeken De Alchemist van Paulo Coelho en Reis naar het Morgenland van Herman Hesse. Hieronder staat mijn inbreng.

Inleiding

Voor 2017 had ik twee thema’s centraal gesteld, de ene was wijsheid en de andere was moeiteloze manifestatie. In een periode waarin het op diverse vlakken niet altijd even soepel ging vroeg ik me mede door alle manifestatie goeroe’s op social media af hoe dit volgende mij nou echt in elkaar zat. Het werd een onverwachte reis en jullie reizen zoals zo vaak een stukje mee.

Buiten, het pad

Onverstoorbaar kronkelt het pad langs de waterval omhoog, dan weer een poosje zanderig, dan weer als een in de rotsen aangelegde trap. Af en toe is er tussen de bomen door een glimp van het dal te zien, heel soms ontvouwt zich een schitterend panorama. Elk voorjaar gaan de koeien langs het pad omhoog naar de weiden die in het dal boven de waterval liggen. Elk najaar wordt het tegenovergestelde pad afgelegd, zo gaat het al meer dan honderd jaar.

Vlak voordat je bovenaan de waterval bent is er een klein kapelletje aangelegd, om even bij te komen van de klim of om gewoon even te genieten van het fenomenale uitzicht over het dal. Een plek voor contemplatie ook, even stilstaan bij waar je bent aangekomen.

Boven de waterval begint een nieuw dal en het pad dat leek te stoppen loopt door, door langs het water van wat de waterval zal worden. Door het berkenbos, langs granieten wanden, over bladeren, door nauwe poorten, altijd in de buurt van het water, soms er vlak langs, soms op wat meer gepaste afstand.

Het pad is geen moment hetzelfde, soms droog en stoffig, soms nat en glibberig en af en toe is het er helemaal niet, dan is het bedekt onder een hele dikke laag sneeuw afkomstig van een lawine van de afgelopen winter. Ergens daaronder ligt echter als het goed is nog steeds het pad.

Aan het einde van het dal, als de reis ten einde lijkt gaat het pad verder, de volgende helling, de volgende berg, onverstoorbaar, altijd aanwezig en elk moment anders. Soms loopt er een toerist over, dan weer een koe, een eekhoorn of een gems of de boer die zijn vee bezoekt. Het pad maakt het niet uit, dat is er gewoon. 

Als je eroverheen loopt dan ervaar je het pad altijd anders. Het hangt af van het weer, het hangt af van je fysiek, het hangt af van hoe je je voelt, het kan van van alles afhangen maar het pad maak het niet uit, dat is wat het is, het pad. 

Binnen, zelf

Afgelopen januari heb ik weer een kosmogram laten maken. Ik probeer daarmee om de paar jaar een stuk duiding te krijgen van wat er is gebeurd en wat er voor me ligt. De grap is al een paar keer dat het eerste mij meer brengt dan het tweede. Mijn nieuwsgierigheid is natuurlijk altijd gericht op wat er voor me ligt en in mijn hoofd worden er de mooiste verhalen bij gemaakt, verhalen die ik uiteraard zeker weet. Achteraf kan ik er dan hartelijk om lachen want het is tot nu toe altijd net anders gebleken dan ik dacht.

Dat is voor mij ook het mooie van reizen, je kunt er van te voren hele mooie beelden bij hebben en dan is er de realiteit. Vorig jaar nog zijn we met een groep op reis geweest vanuit een verlangen om te kijken hoe we het begrip wijsheid beter zouden kunnen ontsluiten in organisaties. Het werd een prachtige reis, niet zozeer naar wijsheid voor organisaties maar een reis waarin we samen stappen zetten in het verder ontsluiten van onze eigen wijsheden, dat was waar het uiteindelijk over bleek te gaan. 

Wat mij het meeste raakt in De Alchemist en Reis naar het Morgenland is precies dat, dat het lijkt op een reis met een doel en een beoogd resultaat maar dat het uiteindelijk om hele andere dingen blijkt te gaan. Dan ben je bij de piramide en wordt je genadeloos in elkaar geslagen terwijl je denkt dat je eindelijk op de goede plek bent aanbeland. Dan ben je in totaal radeloos en verkoop je zelfs je viool terwijl je denkt dat je op weg bent naar het Morgenland. Dan ben je bovenaan de waterval en blijkt er nog een heel dal achter te liggen.

You can run but you can’t hide

Je kunt wat dat betreft je hele leven reizen, blijven rennen, mystieke plekken bezoeken, sjamanen raadplegen, in de leer gaan bij een guru, bijzondere mediaties beoefenen en nog veel meer. Ik heb veel hiervan gedaan en doe bepaalde dingen nog steeds omdat ik iedere keer weer meer ontdek maar uiteindelijk kom ik steeds weer op 1 plek uit, altijd bij en in mezelf en daar is uiteindelijk het grootste mysterie.

Dat zelf dat denkt dat het de wandelaar is die over het pad loopt, omhoog langs de waterval, voorbij het kapelletje naar het dal erboven. Voorzichtig kijkend of hij niet op een losse steen gaat staan, de voeten goed neerzettend op de juiste treden, langs de vochtige plekken in het bos, over de weide tussen de koeien door. Alles wordt bekeken, alles wordt geïnterpreteerd, alles wordt ingeschat, overal is wel een mening over. Het genieten van het prachtige uitzicht, de vreugde van het bereiken van het einde van het dal alles wordt beleefd. De wandelaar denkt door het ervaren en het denken dat de wandelaar zelf het leven is.

De vraag die steeds vaker bij mij opkomt is echter, of het nou de wandelaar is waar het over gaat of het pad dat de wandelaar draagt. Het pad, onverstoorbaar, soms bedekt maar altijd aanwezig, onvergankelijk. Ik geloof steeds meer in het onvergankelijke, ik geloof steeds meer in het pad in plaats van in de wandelaar. Het begint al bij de vraag wie die zelf is, waar die zelf dan te vinden is? Als de ik niet bestaat wat blijft er dan over? Het zet de wereld op zijn kop want zonder een ik is er geen vrije wil, zonder een ik is er altijd moeiteloze manifestatie want zonder ik is er geen weerstand.

Zo ga ik met enige regelmaat op en neer over het pad langs de waterval, net zoals de koeien dat al meer dan 100 jaar doen. Dan weer snel, dan weer glibberig, soms genietend van het prachtige uitzicht. Steeds meer een klein stukje het pad zelf….

Still learning

Raymond

 

P.S. 1

Dinsdag 29 is de Dag van de Retoriek in het prachtige oude kerkje van Oosterbeek. Er zullen de hele dag sprekers zijn die vertellen over het thema ‘het kloppend hart’. Een absolute aanrader om bij te zijn.

P.S. 2

Ook eens op reis en ontdekken wat jouw pad is? Van 17 tot en met 23 juni gaan we weer met een groep op reis.